Jak wentylować poddasze użytkowe?
Poddasze użytkowe wymaga wykonania ocieplenia całej lub dużej części połaci dachowej (w zależności od projektowanego wykorzystania przestrzeni). Tym samym niezbędne staje się zapewnienie odpowiedniej wentylacji zarówno w powstałych na poddaszu pomieszczeniach, jak i w zaizolowanej połaci dachowej. Poprawna i skuteczna wentylacja poddasza użytkowego wymaga precyzji w wykonywaniu poszczególnych prac oraz odpowiedniego doboru materiałów. Ponieważ materiał termoizolacyjny układany jest w większości przypadków między krokwiami (a często także nad i pod nimi) ogranicza to zdecydowanie wielkość przestrzeni wentylującej - w zależności od konstrukcji dachu oraz tworzących go warstw, projektowane są najczęściej jedna lub dwie szczeliny wentylacyjne. Wymiary szczelin wentylacyjnych muszą być zgodne z DIN 4108.
- Kiedy niezbędne są dwie szczeliny wentylacyjne? Podwójne zabezpieczenie niezbędne jest wówczas, gdy na drodze eliminowanej z wnętrza na zewnątrz pary wodnej pojawi się warstwa utrudniająca jej przenikania, a tym samym stwarzająca ryzyko zawilgocenia materiału termoizolacyjnego; to rozwiązanie jest wymagane, gdy pokrycie dachowe ułożone jest na pełnym deskowaniu bądź na płycie albo jako warstwę wstępnego krycia zastosowano folię o niskiej paroprzepuszczalności (chroniącej przed wnikaniem wilgoci z zewnątrz, ale jednocześnie utrudniającej dyfuzję pary wodnej z wnętrza na zewnatrz), a samo pokrycie położone jest na łatach i kontrłatach. Wskazane jest też przy dachach o bardzo skomplikowanych kształtach. W tych sytuacjach niezbędne staje się zapewnienie oddzielnej wentylacji dla łat i oddzielnej dla pokrycia głównego. Jedną szczelinę wentylacyjną należy zaprojektować między materiałem termoizolacyjnym a zastosowaną w danym projekcie warstwą wstępnego krycia (płyta, pełne deskowanie z papą, membrana o niskiej paroprzepuszczalności) - w ten sposób chronimy termoizolację przed zawilgoceniem (szczelina usuwa wilgoć, która przeniknęła przez paraizolację do ocieplenia). Powinna mieć ona szerokość kilku centymetrów i otwory wlotu powietrza (pod okapem, w podbitce) i wylotu (pod kalenicą, kratki wentylacyjne w ścianach szczytowych). Druga szczelina musi znaleźć się między warstwą wstępnego krycia a właściwym poszyciem dachu - dzięki niej uzyskuje się szybsze osuszenie materiały wykończeniowego dachu.
- Kiedy wystarczy jedna szczelina wentylacyjna? Jeśli do wstępnego krycia dachu użyta została folia o wysokiej paroprzepuszczalności - wówczas materiał izolacyjny może stykać się z membraną bez ryzyka zawilgocenia. Membrana ta pełni podwójną funkcję - z jednej strony pozwala na swobodna dyfuzję pary wodnej z wnętrza na zewnątrz, z drugiej - zabezpiecza wnętrza przed wnikaniem wilgoci z zewnątrz.
Uzupełnieniem może być montaż kominków wentylacyjnych, które - szczególnie latem, przy minimalnej różnicy ciśnień - umożliwią usprawnienie wentylacji.
Poza odpowiednią konstrukcją połaci dachowej, w przypadku poddasza użytkowego warto też zminimalizować ryzyko pojawienia się wilgoci w pomieszczeniach poprzez zamontowanie wentylacji naturalnej sterowanej higroskopijnie albo wentylacji mechanicznej, najlepiej nawiewno-wywiewnej. Dzięki temu para wodna skutecznie będzie eliminowana z wnętrz, co nie tylko poprawi komfort przebywania w nich, ale też pozwoli chronić konstrukcję budynku przed ryzykiem zawilgocenia.
Opr. E.D. Rys. Waldemar Mulhstein
WARSTWY - DACHY i ŚCIANY numer 4/2008, dodatek: Poddasza użytkowe i nieużytkowe.
|